مخزن اسید

بدلیل مقاومت بالای استیل، پلی اتیلن و همچنین پلی پروپیلن در مقابل خورندگی ناشی از واکنشهای شیمیایی، جنس مخزن اسید اصولا از انواع مختلف این متریال و خانواده های آنها تهیه می گردد. چنانچه سیال درون منبع ضد اسید دارای دمایی کمتر از 68 درجه سانتی گراد باشد قاعدتا دارای جنس بدنه پلی اتیلن صلب خواهد بود. منبع یا مخزن اسید چنانچه سیال و ماده درون منبع دارای دمای پایداری بیشتر از 68 درجه تا نهایتا 108 درجه سانتی گراد باشد دارای جنس بدنه پلی پروپیلن خواهد بود. نهایتا چنانچه دمای محلولی که درون منبع ذخیره مواد قلیایی و اسیدی ریخته خواهد شد یا بدلیل واکنش های گرما زا بیش از 108 درجه تا نهایتا 148 درجه سانتی گراد باشد می بایست از مخزن استیل استفاده نمود. 

مخزن پلی اتیلنی ذخیره اسید تقریبا در تمامی صنایعی که از اسید در فرآیندهای تولید خود استفاده می‌کنند، حضور دارند. اسیدها در انواع بسیار متنوعی وجود دارند که ذخیره سازی ایمن هر کدام از آن‌ها، نیازمند امکانات خاصی می‌باشد. انتخاب مخزن اسید مناسب برای ذخیره مستم تصمیم گیری در مورد مناسب ترین نوع پلاستیک است. همچنین مخزن اسید باید از نظر وزن مخصوص اسید، رتبه بندی شوند. نکته بسیار مهم دیگر انتخاب مناسب اتصالات و واشرها با توجه به نوع اسید و بررسی سازگاری آن با موارد اشاره شده می‌باشد. 

مخازن پلاستیکی اسید با توجه به وزن مخصوص مایعی که در آن‌ها نگهداری می‌شود طراحی و طبقه بندی می‌شوند. برای مثال مخزن اسید با رتبه وزن مخصوص 1.5 نباید برای نگهداشتن مایعی که دارای وزن مخصوص 1.8 می‌باشد، استفاده شود. وزن مخصوص یک مایع بیان کننده میزان اختلاف چگالی آن مایع با چگالی آب است. برای تعیین وزن مخصوص هر مایع چگالی آن را بر چگالی آب تقسیم بندی می‌کنند. 

برای مثال برای اسید سولفوریک، با توجه به چگالی آن که برابر 1840  می‌باشد، و همچنین با توجه به چگالی آب که برابر با  1000 می‌باشد، وزن مخصوص با توجه به فرمول بالا برابر با 1.84 بدست می‌آید. آنچه که در طراحی مخازن اسید بسیار مهم است این است که در طراحی مخزن، آن را با وزن مخصوص مایعی که در آن قرار خواهد گرفت مطابقت داد.